ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ Ο ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΜΟΣ...
΄Ενα ευγενές χόμπυ- άθλημα για όλη την οικογένεια, για τον εγγονό και τον παππού... προσφέρει ατέλειωτες συγκινήσεις...Πράγματι οι ενασχολούμενοι με το σπορ , που ολοένα και περισσότερο γίνεται δημοφιλέστερο, είναι αστοί με ολοφάνερη ανθρώπινη ποιότητα. Δεν είναι τυχαίοι. Στις τάξεις τους περιλαμβάνονται γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, όλοι τους με γερές οικογενειακές παραδόσεις. Μαζί τους στα ιπτάμενα ταξίδια τους παίρνουν στα μοντελοδρόμια και τα παιδιά τους ή τους γονείς τους, αναλόγως ποιος είναι ο διαχειριστής- "πιλότος" του μοντέλου.Ναι τα παιδιά μυούνται στις χαρές και στις προσπάθειες του αερομοντελισμού, από μικρή ηλικία. Ζυμώνονται με την τεχνολογία και τα μετεωρολογικά και τρελαίνονται να βλέπουν το τηλεχειριζόμενό τους να πετάει στον ουρανό και θλίβονται, αν κάτι δεν πάει καλά και σπάσει τα μούτρα του μετά από ηρωϊκή πτώση...Τέτοια τροχαία συμβαίνουν και στους έμπειρους... είναι όλα μέσα στο παιχνίδι...
Ο Αερομοντελισμός είναι ευγενής ενασχόληση και κυρίως με παιδαγωγικό χαρακτήρα. Οι παλαιότεροι ταγοί του αθλήματος, συνήθιζαν να υπογραμμίζουν τα εξής αληθινά:
"- Θα θέλατε τα παιδιά σας να πάψουν να ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τηντηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κλπ ;- Θα θέλατε να αποκτήσουν κάποιες γνώσεις και ικανότητες που θα τους χρησιμεύσουν στην μετέπειτα ζωή τους, όταν γίνουν ενήλικες; - Θα θέλατε να τα αποτρέψετε από κακές παρέες, κακές συνήθειες και τόσους άλλους κινδύνους που τα περιτριγυρίζουν;- Θα θέλατε να αναπτύξουν έναν σωστό χαρακτήρα, με θέληση, υπομονή, αυτοπειθαρχία,πραότητα και ευγένεια;" Και δεν είναι μόνον αυτά τα αγαθά που αποκομίζει κανείς με τον αερομοντελισμό...Αλλά έχουμε μεγάλο δρόμο μπροστά μας και θα τα λέμε όλα, εμείς κι εσείς...
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΡΧΑΡΙΟΙ!
ΜΕ 400-500 ΕΥΡΩ αρχίζεις και πετάς....
Είναι σίγουρα πολυδάπανο χόμπυ,ο αερομοντελισμός! Αλλά όμως οι συγκινήσεις που προσφέρει είναι ακοστολόγητες. Οι νέοι "εισερχόμενοι" ας έχουν υπόψη τους μερικά απαραίτητα ώστε οι πτήσεις τους να είναι ασφαλείς. Για το ξεκίνημα μια δαπάνη των 400-500 ευρώ φαίνεται λογική... Κατά την πορεία όμως πάντα πρέπει να βάζεις το χέρι στην τσέπη είτε για αγορά καυσίμων... είτε για αγορά ανταλλακτικών, είτε για αντικατάσταση καταστραμμένων στοιχείων του αεροσκάφους σας... από τις αναπόφευκτες ..πτώσεις, που είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη.Ναι ο αερομοντελισμός είναι πολυδάπανο χόμπυ. ΄Ομως αποζημιώνει τον αεραθλητή ποικιλόμορφα.
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Δεν είναι ο αερομοντελισμός ...πατάς ένα κουμπάκι κι άντε πετάξαμε. ΄Εχει τα τερτίπια του, τα μυστικά του , τις ιδιαιτερότητες... κι αυτές , πέρα από τα εγχειρίδια των κατασκευαστών μοντέλων, -που δεν επαρκούν- απαιτούν και εκπαίδευση. Υπάρχουν μερικοί που έναντι μικρής αμοιβής σας διδάσκουν τα βασικά μέχρις ότου αυτονομηθείτε. Υπάρχουν επίσης και πολλοί καλοθελητές -σχεδόν ΟΛΟΙ-που πρόθυμα σας λύνουν τις απορίες σας. Η πείρα τους θα σας είναι πολύτιμη.Αλλά αυτού του είδους η "εκπαίδευση" είναι στα πεταχτά και σποραδικά.Επίσης οι Σύλλογοι συμπαρίστανται αποτελεσματικά στους αρχάριους και αδαπάνως, Χρειάζεται βέβαια προηγουμένως να γραφτείτε μέλος τους.
Η ετήσια συνδρομή κειμένεται από 30-50 περίπου ευρώ.
Αν έχετε ανάγκη από "εκπαιδευτή, θα σας βρούμε αρκεί να μας πείτε σε ποια περιοχή μένετε Γράψτε μας στο airnewsmodelling@gmail.com ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ > ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΜΟ
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΤΕ ...ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΤΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΘΩΟ ΤΑΒΛΑΚΙ ΣΑΣ!
Μόλις λίγα χιλιόμετρα από το Ελληνικό, στο παλαιό αεροδρόμιο, έχει δημιουργηθεί ένα καινούριο, που δέχεται πτήσεις κυρίως τα Σαββατοκύριακα. Η πτήση διαρκεί μόλις δέκα λεπτά και ο πιλότος, αντί να βρίσκεται μέσα στο αεροπλάνο ή στο ελικόπτερο, είναι ασφαλής στο... έδαφος.
Φυσικά δεν μιλάμε για κάποιο προσομοιωτή πτήσεων αλλά για κανονικές πτήσεις μοντέλων αεροπλάνων ή ελικοπτέρων, οι οποίες πραγματοποιούνται τις ηλιόλουστες κατά κύριο λόγο μέρες στο χώρο ανάμεσα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και τα κοντινά αθλητικά κτίρια που χτίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το «φρούριο» παραμένει ακόμη απόρθητο για τις γυναίκες και, κάθε Σαββατοκύριακο, άντρες μεγάλοι και μικροί δίνουν τη δική τους μάχη για να κατακτήσουν τους αιθέρες με φιγούρες, που θα ζήλευαν οι πιλότοι των μαχητικών αεροσκαφών.
Ο αερομοντελισμός με τηλεκατεύθυνση ξεκίνησε δειλά-δειλά στην Ελλάδα γύρω στο 1945 και τα τελευταία χρόνια βρίσκει όλο και πιο πρόσφορο έδαφος. Τα αεροπλάνα-μοντέλα έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς σε δοκιμές, στην κατασκοπεία, σε βομβαρδισμούς, ως ναρκαλιευτικά, ακόμη και σε κινηματογραφικές ταινίες.
Η δυσκολία στην πτήση ενός μοντέλου είναι ότι οι κινήσεις είναι έμμεσες. Σε αγωνιστικό επίπεδο υπάρχουν δυο κατηγορίες, το F3C, το οποίο αφορά σε ασκήσεις ακριβείας και το 3d το οποίο είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Υπάρχει μάλιστα και εθνική ομάδα, με τους: Ευάγγελο Πασχαλούδη, Γιάννη Κουτσούλα και Δημήτρη Τετραδάκο, οι οποίοι μας αντιπροσώπευσαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, που γίνεται κάθε δυο χρόνια. Ανά διετία γίνεται και το πανευρωπαϊκό. Συνήθως, βέβαια, οι Έλληνες αθλητές πληρώνουν απ? την τσέπη τους τα έξοδα των προπονήσεων, ακόμη και των εισιτηρίων, για να λάβουν μέρος σε διεθνείς διοργανώσεις.
Οι κατακτητές των αιθέρων
Ο Παντελής Αρβανίτης εργάζεται ως κυβερνήτης σε yacht αλλά διαθέτει και δίπλωμα πιλότου αεροσκαφών, οπότε μπορεί να ταξιδεύει με ιδιωτικά αεροπλάνα. Εδώ κι ένα χρόνο, όμως, έχει μυηθεί και στον αερομοντελισμό. Έρχεται στο Νέο Φάληρο για να εκτοξεύσει την αδρεναλίνη του στα ύψη, αφού «το πέταγμα ήταν ένα παιδικό απωθημένο. Είναι ωραίο αυτό που φαντάζεσαι με το μυαλό, δηλαδή το σχεδιασμό της πτήσης, να τον κάνεις στην πράξη. Με τον αερομοντελισμό δουλεύει πρώτα το μυαλό, έπειτα τα μάτια και τελευταία τα δάχτυλα. Στο εξωτερικό διοργανώνονται συχνά αγώνες, εδώ οι διοργανώσεις είναι ελάχιστες».
Όπως μας εξηγεί, οι τιμές για ένα μοντέλο κυμαίνονται από 150 έως πάνω από 10.000 ευρώ. Η πτήση διαρκεί γύρω στα 10 λεπτά και η συγκεκριμένη τοποθεσία προσφέρεται, διότι δεν υπάρχουν ούτε καλώδια ούτε περαστικοί. Τα περισσότερα κομμάτια ελικοπτέρων ή αεροπλάνων έχουν έρθει από το εξωτερικό, από την Αμερική ή την Κίνα. Υπάρχουν μάλιστα και μερικά μοντέλα που κινούνται με τα ίδια καύσιμα με αυτά των αεροπλάνων, δηλαδή με κηροζίνη.
Ο Νίκος και ο Άλκης, δυο φίλοι από το Παλαιό Φάληρο και τον Άγιο Δημήτριο αντίστοιχα, έπεισαν το Γιώργο Μίχο από τη Νίκαια, να ασχοληθεί με τον αερομοντελισμό. Οδηγός φορτηγού στο επάγγελμα, ήρθε πριν από δυο χρόνια στη συντροφιά του Νέου Φαλήρου και έκτοτε έμεινε. «Ερχόμαστε πάντα τις ώρες της ημέρας και όχι όταν κάνει κρύο ή βρέχει, αφού τα αεροπλάνα δεν πρέπει να βραχούν. Οι περισσότεροι που έρχονται εδώ είναι από τη Νίκαια, το Περιστέρι, την Καλλιθέα».
Το δικό του ελικόπτερο είναι ένα Nitro Pro TRex 600. «Τα ελικόπτερα», εξηγεί, «είναι πιο ακριβά». Όσο για τις δυσκολίες απογείωσης-προσγείωσης; Τονίζει ότι το πιο δύσκολο μέρος είναι το «να μην πέσεις στη γη», αφού μετά χρειάζεται να επισκευαστούν οι τυχόν βλάβες του αεροσκάφους. Πάνω απ? όλα όμως τονίζει ότι «η εμπειρία είναι υπέροχη». Για τις γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν, σημειώνει ότι «είναι εύκολο να μάθουν με εξομοιωτές πτήσης, όπου εκεί ουσιαστικά μαθαίνεις να πετάς».
Από τους νεαρούς που φλερτάρουν με τον αερομοντελισμό, παρότι υπάρχουν
αρκετά παιδιά που έρχονται με τις οικογένειές τους, ιδίως τις Κυριακές, είναι ο 19άχρονος Δημήτρης Τσιριδάκης, που μένει στου Ρέντη και σπουδάζει στο 2ο έτος της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού. «Πετάμε επί 10 λεπτά, όσο διαρκεί το καύσιμο στο ντεπόζιτο», τονίζει. Κι εκείνος έχει αδυναμία στα αεροπλάνα, μικρά και μεγάλα. «Πετά» 5 ή 6 φορές, κάθε που έρχεται εδώ, αλλά αρκεί ως εμπειρία για να γεμίσει τις δικές του... μπαταρίες.
Αγώνες δεξιοτεχνίας και μοντελοδρόμια
Ο Μιχάλης Γκέκας μας εξηγεί ότι στην Ελλάδα διοργανώνονται αγώνες δεξιοτεχνίας και υπάρχει εθνική ομάδα με αγώνες ακριβείας, αλλά αυτό δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στον κόσμο. «Εκτός από χόμπι που προσφέρει μεγάλη συγκίνηση, είναι κι ένα άθλημα που δυστυχώς δεν προβάλλεται, όπως θα έπρεπε. Εκείνος, αν και είναι από τη Νέα Φιλαδέλφεια, γνώρισε το άθλημα καλύτερα στα Γιαννιτσά και στη Θεσσαλονίκη. Οι αερομοντελιστές, λέει, βρίσκουν τρόπους αλληλογνωριμίας χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, μέσα από τις ιστοσελίδες: www.aeromodelling.gr και www.amach.org.
«Το ελικόπτερο θεωρείται δύσκολο πτητικό μέσο και απαιτεί μεγάλη υπομονή και προσπάθεια», αναφέρει. «Δεν παίζει ρόλο μόνο η πτητική ικανότητα του χειριστή αλλά και οι γνώσεις του πάνω στο ελικόπτερο, αφού ο ίδιος το συναρμολογεί από το μηδέν. Άρα, απαιτούνται αρκετές γνώσεις και σε αυτό το κομμάτι».
Τι νιώθει, όταν... πετάει;
«Το συναίσθημα να πετάς ένα ελικόπτερο είναι ασύλληπτο κι αυτό το καταλαβαίνεις μόνο όταν δοκιμάσεις. Απαιτεί γρήγορα αντανακλαστικά και ανεβάζει τρομερά την αδρεναλίνη. Στην Ελλάδα υπάρχουν οργανωμένοι χώροι και σωματεία, δυστυχώς όμως στην Αθήνα υπάρχει μόνο ένα μοντελοδρόμιο στα Μέγαρα, που είναι ιδιωτικό. Στην Θεσσαλονίκη, στην Κομοτηνή, στο Βόλο, στην Καβάλα και σε άλλες πόλεις υπάρχουν μοντελοδρόμια, τα οποία ανήκουν στα κατά τόπους σωματεία. Ο αερομοντελισμός όμως δεν είναι παιχνίδι. Απευθύνεται σε μεγάλες κυρίως ηλικίες, πρώτιστα λόγω του οικονομικού κόστους, ενώ ταυτόχρονα χρειάζεται υπευθυνότητα και πρέπει να ακολουθούνται κανόνες ασφαλείας».
«Μάλιστα», λέει ο Νίκος Βραχιολίδης, πρόεδρος της Ένωσης Αερομοντελιστών Ελλάδας, ο οποίος διέθετε στο παρελθόν έναν ιδιωτικό χώρο για αερομοντελισμό στο Ελληνικό, «υπάρχουν τα ιδιωτικά μοντελοδρόμια αλλά λόγω του κόστους προτιμώνται οι αλάνες». Εκείνος χρέωνε μόλις 50 ευρώ τη συνδρομή ανά έτος, αλλά συνήθως οι τιμές σε ιδιωτικό μοντελοδρόμιο κυμαίνονται στα 250 με 300 ευρώ το χρόνο.
Τα εργαστήρια των ελικοπτέρων
Ξεχωριστή είναι η περίπτωση του Βαγγέλη Μαραυγάκη, μηχανολόγου-μηχανικού, που στα 12 του χρόνια κατασκεύασε το πρώτο του ανεμόπτερο, από… χαρτόνι! Από το προηγούμενο εργαστήρι του στο Χαλάνδρι, απ? όπου και περάσαμε, μέχρι το σπίτι και σημερινό εργαστήριό του στα Βριλήσσια έχουν γεννηθεί απίθανα μοντέλα, που ενίοτε πετούν και ξεπερνούν ως και τα 10.000 πόδια. Ως καύσιμα έχει κατά καιρούς χρησιμοποιήσει ανάμεικτα υλικά: μεθανόλη, καστορέλαιο και νιτρομεθανόλη, ακόμη και βενζίνη. Στις δοκιμές, μάλιστα, συναγωνίζονται με τον κουμπάρο του Στέλιο Κουτσό.
Πόσα έχει φτιάξει μέχρι σήμερα;
«Διακόσια, τριακόσια, δεν ξέρω… Έχω πάψει να τα μετράω», μας λέει. Ανεμόπτερα, νοσοκομειακά, στρατιωτικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μονοπλάνα, διπλάνα, υδροπλάνα, νεότερα και παλιά μοντέλα ζωντανεύουν μέσα από τα χρυσά του χέρια και εντυπωσιάζουν ακόμη και τον πιο δύσκολο αερομοντελιστή. Aνθρακόνημα, honey camp, πολυαστερικά και εποξειδικά είναι υλικά που χρησιμοποιεί για να φτιάξει τα δικά του αεροπλανάκια, ενώ αρκετοί έρχονται για να του ζητήσουν συμβουλές.
Όσο για τις ατυχείς στιγμές;
«Ε! Κι αυτές μες το πρόγραμμα είναι», λέει γελώντας. Και θυμάται τότε που, κοπέλι ακόμη, στο Ηράκλειο Κρήτης, καθώς έφτιαχνε το αεροπλανάκι του τον «Πεπίτο» κόλλησε μαζί και το «καλό παντελόνι», κάνοντας τον πατέρα του έξω φρενών. Ή όπως τότε, που σε μια δοκιμή έκανε εισβολή με το μοντέλο-αεροπλανάκι του πάνω σε τζάμι του αεροδρομίου Ηρακλείου που έγινε κομμάτια και θρύψαλα. Τι κι αν άλλοι ζήλεψαν τη δόξα των αδερφών Ράιτ; Εκείνος απλώς δεν παύει να δηλώνει «μεγάλο παιδί».
ΠΗΓΗ....passtoport.gr |
Τί είναι ο αερομοντελισμός;Πάρτε ένα κομμάτι χαρτί ΤΩΡΑ. Κάπου θα έχετε ένα τετράδιο ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων! Στη συνεχεία διπλώστε συμμετρικά δυο του γωνίες (όχι απέναντι γωνίες!)Ύστερα διπλώστε το στη μέση και μετά κατεβάστε τα φτερά όπως δείχνει το σχήμα
Με λίγη ώθηση .... έφυγε ! 
Ορίστε , καλωσήρθατε στον κόσμο των αερομοντελων! Αυτό είναι το πιο απλό παράδειγμα αερομοντελισμού που υπάρχει (και φυσικά δεν σταματάμε εδώ...)
Ίσως είναι παράξενο αλλά πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό το hobby απλά δεν το θεωρούν hobby...καταλήγει να αποτελεί μια πολύ "σοβαρή" (και ίσως ακριβή, από οικονομικής άποψης) ενασχόληση που "καταναλώνει" σημαντικό μέρος του ελεύθερου τους χρόνου.
Πόσο ψηλά πετάνε, πόσο ζυγίζουν, για πόσο πετάνε κτλ. κτλ.;
Ένα τ/κ μοντέλο δεν έχει το ίδιο κάποιο περιορισμό σε σχέση με το ύψος ή την απόσταση που μπορεί να πετάξει από τον χειριστή του. Τα όρια δεν θέτουν ούτε τα συστήματα τηλεκατεύθυνσης (η εμβέλεια τους φτάνει υπό φυσιολογικές συνθήκες περισσότερο από περίπου 1Km) Το μόνο σύνορο αποτελεί η ορατότητα του χειριστή. Συνήθως αυτή είναι πολύ μικρότερη ακόμα και από την μισή εμβέλεια της τηλεκατεύθυνσης.
Το βάρος των μοντέλων ποικίλει, μία φυσιολογική τιμή είναι από 1 ως 5+ Kgr αν και υπάρχουν μοντέλα πολύ βαρύτερα (βλέπε 15Κgr!)
Ο μέγιστος χρόνος πτήσης εξαρτάται από την ποσότητα καυσίμου που φέρει το μοντέλο αν και γενικά βρίσκεται περίπου στα 20 λεπτά. Τα ηλεκτρικά αεροπλάνα κατά κανόνα πετούν για λιγότερο χρόνο.
Παρόλο που μία εντελώς επίπεδη επιφάνεια είναι ιδανική για αποπροσγειώσεις, τα περισσότερα μοντέλα δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα σε δίαφορες επιφάνειες: από άσφαλτο ή τσιμέντο ως χωράφια με σχετικά σκληρό χώμα ή χόρτα.
Περισσότερες και πιο ειδικές/τεχνικές πληροφορίες για κάθε μέρος των μοντέλων καλύπτονται σε άλλα ξεχωστά μέρη της σελίδας.
Τί θα χρειαστώ; -Τι χρειάζεται ένα μοντέλο για να πετάξει;
Είτε πρόκειται για μοντέλο αεροπλανο:
,
glider:
ή ελικόπτερο:
βασικά χρειάζονται:
1)διάθεση
2)λίγα... αρκετά... πολλά πολλά χρήματα!
3)ηρεμία
4)ένα κιτ κατασκευής του μοντέλου (υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ανάλογα με τον βαθμό συναρμολόγησης που απαιτείται κυρίως όμως χωρίζονται σε ARF-Almost Ready to Fly- και Kit. Τα πρώτα είναι κατά μεγάλο ποσοστό έτοιμα ενώ τα δεύτερα χρειάζονται συναρμολόγηση)
Όσο λιγότερη συναρμολόγηση χρειάζεται ένα μοντέλο, τόσο πιο μεγάλο είναι το κόστος του.Με την αγορά ενός ακριβού έτοιμου για πτήση μοντέλου παρακάμπτεται ο κόπος και ο χρόνος για την κατασκευή του, καμιά φορά όμως η κατασκευή μπορεί να είναι διασκεδαστική και σίγουρα δημιουργική.
5)μια μηχανή
, ηλεκτρική ή θερμική, που θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του μοντέλου(εξαίρεση είναι φυσικά τα gliders).
6)Ένα σύστημα τηλεκατεύθυνσης
,
βασικό χαρακτηριστικό των συστημάτων αυτών είναι τα κανάλια /channels που υποστηρίζουν.Πόσα κανάλια χρειάζονται εξαρτάται από το μοντέλο.Υπάρχουν αεροπλάνα που πετούν με 3ch αν και καλύτερα είναι τα 4ch ή περισσότερα. Τα ελικόπτερα χρειάζονται τουλάχιστον 5ch.Όσα περισσότερα κανάλια τόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος.
ΠΗΓΗ: http://egnatia.ee.auth.gr/~kosmour/
ΕΝΑΣ ...ΠΑΠΠΟΥΣ ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΤΗΣ...
ΕΡΕΥΝΑ: Οι Έλληνες αδερφοί... Ράιτ
Μια ενδιαφέρουσα αφήγηση για αρχάριους
Μόλις λίγα χιλιόμετρα από το Ελληνικό, στο παλαιό αεροδρόμιο, έχει δημιουργηθεί ένα καινούριο, που δέχεται πτήσεις κυρίως τα Σαββατοκύριακα. Η πτήση διαρκεί μόλις δέκα λεπτά και ο πιλότος, αντί να βρίσκεται μέσα στο αεροπλάνο ή στο ελικόπτερο, είναι ασφαλής στο... έδαφος.Φυσικά δεν μιλάμε για κάποιο προσομοιωτή πτήσεων αλλά για κανονικές πτήσεις μοντέλων αεροπλάνων ή ελικοπτέρων, οι οποίες πραγματοποιούνται τις ηλιόλουστες κατά κύριο λόγο μέρες στο χώρο ανάμεσα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και τα κοντινά αθλητικά κτίρια που χτίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το «φρούριο» παραμένει ακόμη απόρθητο για τις γυναίκες και, κάθε Σαββατοκύριακο, άντρες μεγάλοι και μικροί δίνουν τη δική τους μάχη για να κατακτήσουν τους αιθέρες με φιγούρες, που θα ζήλευαν οι πιλότοι των μαχητικών αεροσκαφών.
Ο αερομοντελισμός με τηλεκατεύθυνση ξεκίνησε δειλά-δειλά στην Ελλάδα γύρω στο 1945 και τα τελευταία χρόνια βρίσκει όλο και πιο πρόσφορο έδαφος. Τα αεροπλάνα-μοντέλα έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς σε δοκιμές, στην κατασκοπεία, σε βομβαρδισμούς, ως ναρκαλιευτικά, ακόμη και σε κινηματογραφικές ταινίες.
Η δυσκολία στην πτήση ενός μοντέλου είναι ότι οι κινήσεις είναι έμμεσες. Σε αγωνιστικό επίπεδο υπάρχουν δυο κατηγορίες, το F3C, το οποίο αφορά σε ασκήσεις ακριβείας και το 3d το οποίο είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Υπάρχει μάλιστα και εθνική ομάδα, με τους: Ευάγγελο Πασχαλούδη, Γιάννη Κουτσούλα και Δημήτρη Τετραδάκο, οι οποίοι μας αντιπροσώπευσαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, που γίνεται κάθε δυο χρόνια. Ανά διετία γίνεται και το πανευρωπαϊκό. Συνήθως, βέβαια, οι Έλληνες αθλητές πληρώνουν απ? την τσέπη τους τα έξοδα των προπονήσεων, ακόμη και των εισιτηρίων, για να λάβουν μέρος σε διεθνείς διοργανώσεις.
Οι κατακτητές των αιθέρων
Ο Παντελής Αρβανίτης εργάζεται ως κυβερνήτης σε yacht αλλά διαθέτει και δίπλωμα πιλότου αεροσκαφών, οπότε μπορεί να ταξιδεύει με ιδιωτικά αεροπλάνα. Εδώ κι ένα χρόνο, όμως, έχει μυηθεί και στον αερομοντελισμό. Έρχεται στο Νέο Φάληρο για να εκτοξεύσει την αδρεναλίνη του στα ύψη, αφού «το πέταγμα ήταν ένα παιδικό απωθημένο. Είναι ωραίο αυτό που φαντάζεσαι με το μυαλό, δηλαδή το σχεδιασμό της πτήσης, να τον κάνεις στην πράξη. Με τον αερομοντελισμό δουλεύει πρώτα το μυαλό, έπειτα τα μάτια και τελευταία τα δάχτυλα. Στο εξωτερικό διοργανώνονται συχνά αγώνες, εδώ οι διοργανώσεις είναι ελάχιστες».
Όπως μας εξηγεί, οι τιμές για ένα μοντέλο κυμαίνονται από 150 έως πάνω από 10.000 ευρώ. Η πτήση διαρκεί γύρω στα 10 λεπτά και η συγκεκριμένη τοποθεσία προσφέρεται, διότι δεν υπάρχουν ούτε καλώδια ούτε περαστικοί. Τα περισσότερα κομμάτια ελικοπτέρων ή αεροπλάνων έχουν έρθει από το εξωτερικό, από την Αμερική ή την Κίνα. Υπάρχουν μάλιστα και μερικά μοντέλα που κινούνται με τα ίδια καύσιμα με αυτά των αεροπλάνων, δηλαδή με κηροζίνη.
Ο Νίκος και ο Άλκης, δυο φίλοι από το Παλαιό Φάληρο και τον Άγιο Δημήτριο αντίστοιχα, έπεισαν το Γιώργο Μίχο από τη Νίκαια, να ασχοληθεί με τον αερομοντελισμό. Οδηγός φορτηγού στο επάγγελμα, ήρθε πριν από δυο χρόνια στη συντροφιά του Νέου Φαλήρου και έκτοτε έμεινε. «Ερχόμαστε πάντα τις ώρες της ημέρας και όχι όταν κάνει κρύο ή βρέχει, αφού τα αεροπλάνα δεν πρέπει να βραχούν. Οι περισσότεροι που έρχονται εδώ είναι από τη Νίκαια, το Περιστέρι, την Καλλιθέα».
Το δικό του ελικόπτερο είναι ένα Nitro Pro TRex 600. «Τα ελικόπτερα», εξηγεί, «είναι πιο ακριβά». Όσο για τις δυσκολίες απογείωσης-προσγείωσης; Τονίζει ότι το πιο δύσκολο μέρος είναι το «να μην πέσεις στη γη», αφού μετά χρειάζεται να επισκευαστούν οι τυχόν βλάβες του αεροσκάφους. Πάνω απ? όλα όμως τονίζει ότι «η εμπειρία είναι υπέροχη». Για τις γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν, σημειώνει ότι «είναι εύκολο να μάθουν με εξομοιωτές πτήσης, όπου εκεί ουσιαστικά μαθαίνεις να πετάς».
Από τους νεαρούς που φλερτάρουν με τον αερομοντελισμό, παρότι υπάρχουν
αρκετά παιδιά που έρχονται με τις οικογένειές τους, ιδίως τις Κυριακές, είναι ο 19άχρονος Δημήτρης Τσιριδάκης, που μένει στου Ρέντη και σπουδάζει στο 2ο έτος της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού. «Πετάμε επί 10 λεπτά, όσο διαρκεί το καύσιμο στο ντεπόζιτο», τονίζει. Κι εκείνος έχει αδυναμία στα αεροπλάνα, μικρά και μεγάλα. «Πετά» 5 ή 6 φορές, κάθε που έρχεται εδώ, αλλά αρκεί ως εμπειρία για να γεμίσει τις δικές του... μπαταρίες.
Αγώνες δεξιοτεχνίας και μοντελοδρόμια
Ο Μιχάλης Γκέκας μας εξηγεί ότι στην Ελλάδα διοργανώνονται αγώνες δεξιοτεχνίας και υπάρχει εθνική ομάδα με αγώνες ακριβείας, αλλά αυτό δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στον κόσμο. «Εκτός από χόμπι που προσφέρει μεγάλη συγκίνηση, είναι κι ένα άθλημα που δυστυχώς δεν προβάλλεται, όπως θα έπρεπε. Εκείνος, αν και είναι από τη Νέα Φιλαδέλφεια, γνώρισε το άθλημα καλύτερα στα Γιαννιτσά και στη Θεσσαλονίκη. Οι αερομοντελιστές, λέει, βρίσκουν τρόπους αλληλογνωριμίας χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, μέσα από τις ιστοσελίδες: www.aeromodelling.gr και www.amach.org.
«Το ελικόπτερο θεωρείται δύσκολο πτητικό μέσο και απαιτεί μεγάλη υπομονή και προσπάθεια», αναφέρει. «Δεν παίζει ρόλο μόνο η πτητική ικανότητα του χειριστή αλλά και οι γνώσεις του πάνω στο ελικόπτερο, αφού ο ίδιος το συναρμολογεί από το μηδέν. Άρα, απαιτούνται αρκετές γνώσεις και σε αυτό το κομμάτι».
Τι νιώθει, όταν... πετάει;
«Το συναίσθημα να πετάς ένα ελικόπτερο είναι ασύλληπτο κι αυτό το καταλαβαίνεις μόνο όταν δοκιμάσεις. Απαιτεί γρήγορα αντανακλαστικά και ανεβάζει τρομερά την αδρεναλίνη. Στην Ελλάδα υπάρχουν οργανωμένοι χώροι και σωματεία, δυστυχώς όμως στην Αθήνα υπάρχει μόνο ένα μοντελοδρόμιο στα Μέγαρα, που είναι ιδιωτικό. Στην Θεσσαλονίκη, στην Κομοτηνή, στο Βόλο, στην Καβάλα και σε άλλες πόλεις υπάρχουν μοντελοδρόμια, τα οποία ανήκουν στα κατά τόπους σωματεία. Ο αερομοντελισμός όμως δεν είναι παιχνίδι. Απευθύνεται σε μεγάλες κυρίως ηλικίες, πρώτιστα λόγω του οικονομικού κόστους, ενώ ταυτόχρονα χρειάζεται υπευθυνότητα και πρέπει να ακολουθούνται κανόνες ασφαλείας».
«Μάλιστα», λέει ο Νίκος Βραχιολίδης, πρόεδρος της Ένωσης Αερομοντελιστών Ελλάδας, ο οποίος διέθετε στο παρελθόν έναν ιδιωτικό χώρο για αερομοντελισμό στο Ελληνικό, «υπάρχουν τα ιδιωτικά μοντελοδρόμια αλλά λόγω του κόστους προτιμώνται οι αλάνες». Εκείνος χρέωνε μόλις 50 ευρώ τη συνδρομή ανά έτος, αλλά συνήθως οι τιμές σε ιδιωτικό μοντελοδρόμιο κυμαίνονται στα 250 με 300 ευρώ το χρόνο.
Τα εργαστήρια των ελικοπτέρων
Ξεχωριστή είναι η περίπτωση του Βαγγέλη Μαραυγάκη, μηχανολόγου-μηχανικού, που στα 12 του χρόνια κατασκεύασε το πρώτο του ανεμόπτερο, από… χαρτόνι! Από το προηγούμενο εργαστήρι του στο Χαλάνδρι, απ? όπου και περάσαμε, μέχρι το σπίτι και σημερινό εργαστήριό του στα Βριλήσσια έχουν γεννηθεί απίθανα μοντέλα, που ενίοτε πετούν και ξεπερνούν ως και τα 10.000 πόδια. Ως καύσιμα έχει κατά καιρούς χρησιμοποιήσει ανάμεικτα υλικά: μεθανόλη, καστορέλαιο και νιτρομεθανόλη, ακόμη και βενζίνη. Στις δοκιμές, μάλιστα, συναγωνίζονται με τον κουμπάρο του Στέλιο Κουτσό.
Πόσα έχει φτιάξει μέχρι σήμερα;
«Διακόσια, τριακόσια, δεν ξέρω… Έχω πάψει να τα μετράω», μας λέει. Ανεμόπτερα, νοσοκομειακά, στρατιωτικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μονοπλάνα, διπλάνα, υδροπλάνα, νεότερα και παλιά μοντέλα ζωντανεύουν μέσα από τα χρυσά του χέρια και εντυπωσιάζουν ακόμη και τον πιο δύσκολο αερομοντελιστή. Aνθρακόνημα, honey camp, πολυαστερικά και εποξειδικά είναι υλικά που χρησιμοποιεί για να φτιάξει τα δικά του αεροπλανάκια, ενώ αρκετοί έρχονται για να του ζητήσουν συμβουλές.
Όσο για τις ατυχείς στιγμές;
«Ε! Κι αυτές μες το πρόγραμμα είναι», λέει γελώντας. Και θυμάται τότε που, κοπέλι ακόμη, στο Ηράκλειο Κρήτης, καθώς έφτιαχνε το αεροπλανάκι του τον «Πεπίτο» κόλλησε μαζί και το «καλό παντελόνι», κάνοντας τον πατέρα του έξω φρενών. Ή όπως τότε, που σε μια δοκιμή έκανε εισβολή με το μοντέλο-αεροπλανάκι του πάνω σε τζάμι του αεροδρομίου Ηρακλείου που έγινε κομμάτια και θρύψαλα. Τι κι αν άλλοι ζήλεψαν τη δόξα των αδερφών Ράιτ; Εκείνος απλώς δεν παύει να δηλώνει «μεγάλο παιδί».
ΠΗΓΗ....passtoport.gr |
ΔΩΡΕΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΜΟΥ
Δεν χρειάζεται να μπείτε στις χαρές του αερομοντελισμού ψάχνοντας στα τυφλά.
Η Ένωση Αερομοντελιστών Ελλάδος διοργανώνει σεμινάρια Δωρεάν για όλους τους αρχάριους…
Κάθε Τετάρτη, Σάββατο, Κυριακή …πετάμε σε διάφορα μοντελλοδρόμια της Αττικής..
Ελάτε κι εσείς…με τα παιδιά σας, με όλη την οικογένειά σας, Είναι μια εκδρομούλα με πολλές ευχάριστες εκπλήξεις…..
Μαθαίνετε τα μυστικά του αερομιτελισμού και ταυτόχρονα δίπλα σε κάποιο ταβερνάκι περνάτε το υπόλοιπο της ημέρας σας…κεφάτα…
Τα προγράμματα Σεμιναρίων, η τοποθεσία καθορίζονται αναλόγως των καιρικών συνθηκών.
Δηλώστε συμμετοχή στο airnewsmodelling@gmail.com
Σας περιμένουμε!
|
Τί είναι ο αερομοντελισμός;Πάρτε ένα κομμάτι χαρτί ΤΩΡΑ. Κάπου θα έχετε ένα τετράδιο ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων! Στη συνεχεία διπλώστε συμμετρικά δυο του γωνίες (όχι απέναντι γωνίες!)Ύστερα διπλώστε το στη μέση και μετά κατεβάστε τα φτερά όπως δείχνει το σχήμα
Με λίγη ώθηση .... έφυγε ! Ορίστε , καλωσήρθατε στον κόσμο των αερομοντελων! Αυτό είναι το πιο απλό παράδειγμα αερομοντελισμού που υπάρχει (και φυσικά δεν σταματάμε εδώ...)
Ίσως είναι παράξενο αλλά πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό το hobby απλά δεν το θεωρούν hobby...καταλήγει να αποτελεί μια πολύ "σοβαρή" (και ίσως ακριβή, από οικονομικής άποψης) ενασχόληση που "καταναλώνει" σημαντικό μέρος του ελεύθερου τους χρόνου.
Πόσο ψηλά πετάνε, πόσο ζυγίζουν, για πόσο πετάνε κτλ. κτλ.;
Ένα τ/κ μοντέλο δεν έχει το ίδιο κάποιο περιορισμό σε σχέση με το ύψος ή την απόσταση που μπορεί να πετάξει από τον χειριστή του. Τα όρια δεν θέτουν ούτε τα συστήματα τηλεκατεύθυνσης (η εμβέλεια τους φτάνει υπό φυσιολογικές συνθήκες περισσότερο από περίπου 1Km) Το μόνο σύνορο αποτελεί η ορατότητα του χειριστή. Συνήθως αυτή είναι πολύ μικρότερη ακόμα και από την μισή εμβέλεια της τηλεκατεύθυνσης.
Το βάρος των μοντέλων ποικίλει, μία φυσιολογική τιμή είναι από 1 ως 5+ Kgr αν και υπάρχουν μοντέλα πολύ βαρύτερα (βλέπε 15Κgr!)
Ο μέγιστος χρόνος πτήσης εξαρτάται από την ποσότητα καυσίμου που φέρει το μοντέλο αν και γενικά βρίσκεται περίπου στα 20 λεπτά. Τα ηλεκτρικά αεροπλάνα κατά κανόνα πετούν για λιγότερο χρόνο.
Παρόλο που μία εντελώς επίπεδη επιφάνεια είναι ιδανική για αποπροσγειώσεις, τα περισσότερα μοντέλα δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα σε δίαφορες επιφάνειες: από άσφαλτο ή τσιμέντο ως χωράφια με σχετικά σκληρό χώμα ή χόρτα.
Περισσότερες και πιο ειδικές/τεχνικές πληροφορίες για κάθε μέρος των μοντέλων καλύπτονται σε άλλα ξεχωστά μέρη της σελίδας.
Τί θα χρειαστώ; -Τι χρειάζεται ένα μοντέλο για να πετάξει;
Είτε πρόκειται για μοντέλο αεροπλανο:
,glider:
ή ελικόπτερο:
βασικά χρειάζονται:1)διάθεση
2)λίγα... αρκετά... πολλά πολλά χρήματα!
3)ηρεμία
4)ένα κιτ κατασκευής του μοντέλου (υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ανάλογα με τον βαθμό συναρμολόγησης που απαιτείται κυρίως όμως χωρίζονται σε ARF-Almost Ready to Fly- και Kit. Τα πρώτα είναι κατά μεγάλο ποσοστό έτοιμα ενώ τα δεύτερα χρειάζονται συναρμολόγηση)
Όσο λιγότερη συναρμολόγηση χρειάζεται ένα μοντέλο, τόσο πιο μεγάλο είναι το κόστος του.Με την αγορά ενός ακριβού έτοιμου για πτήση μοντέλου παρακάμπτεται ο κόπος και ο χρόνος για την κατασκευή του, καμιά φορά όμως η κατασκευή μπορεί να είναι διασκεδαστική και σίγουρα δημιουργική.
5)μια μηχανή
, ηλεκτρική ή θερμική, που θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του μοντέλου(εξαίρεση είναι φυσικά τα gliders).6)Ένα σύστημα τηλεκατεύθυνσης
,βασικό χαρακτηριστικό των συστημάτων αυτών είναι τα κανάλια /channels που υποστηρίζουν.Πόσα κανάλια χρειάζονται εξαρτάται από το μοντέλο.Υπάρχουν αεροπλάνα που πετούν με 3ch αν και καλύτερα είναι τα 4ch ή περισσότερα. Τα ελικόπτερα χρειάζονται τουλάχιστον 5ch.Όσα περισσότερα κανάλια τόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος.
ΠΗΓΗ: http://egnatia.ee.auth.gr/~kosmour/
ΕΝΑΣ ...ΠΑΠΠΟΥΣ ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΤΗΣ...
 | |||||||||||||||
